بررسی وضعیت جمعیت عشایرکشور در چند دهه گذشته نشان‌دهنده کاهش نسبت جمعیت عشایر کشور در مقایسه با جمعیت کل کشور است. بر اساس اطلاعات منابع تاریخی، درسال 1245 ه. ش. حدود 38.6 درصد جمعیت کشور، عشایری بوده است که این نسبت در سال 1345 به 9.6 درصد کاهش پیدا کرده است. بر اساس آخرین سرشماری رسمی عشایر کشور که توسط مرکز آمار ایران صورت گرفته است نسبت جمعیت عشایر کشور به کل جمعیت به 1.68 درصد کاهش پیدا کرده است که این امر نشان‌دهنده کاهش نسبت جمعیت عشایر کشور است. جدول زیر روند تحولات جمعیت عشایر کشور را از 146 سال گذشته نشان می دهد.

مأخذ: سازمان امور عشاير ايران، 1384، الف وب، مرکز آمار ایران 1387 نکته قابل توجه در این زمینه، تعداد جمعیت عشایر کشور است که از سال 1366 تا 1377 روندی رو به رشد داشته است. به عبارت دیگر، هر چند نسبت جمعیت عشایر در مقایسه با کل کشور کاهش یافته است (2.3 درصد کل کشور در سال 1366 و 2.1 درصد در سال 1377) اما تعداد جمعیت عشایری کشور از 1,152,000 نفر به 1,304,000 نفر در سال 1377 افزایش یافته است که این امر نکته‌ای قابل تامل است. البته در سرشماری سال 1387 این روند مجدداً بر عکس شده است و جمعیت عشایری به 1.186.398 نفر رسیده است که با کاهش جمعیت نسبت به سال 1377 روبرو شده است. این امر از یک سو به برنامه‌های مختلف اسکان عشایر و از سوی دیگر به مهاجرت و کنترل جمعیت این جامعه مربوط می‌شود. عشایر در 29 استان پراکنده اند و به غیر از استان کردستان، سایر استان ها دارای جمعیت عشایری هستند. در بین استان های کشور، استان فارس با 141,315 نفر (11.91 درصد کل جمعیت عشایر) بیشترین سهم جمعیت عشایر کشور را در خود جای داده است. پس از فارس، استان های کرمان، سیستان و بلوچستان و خوزستان هر کدام با 8.88، 8.37 و 8.24 درصد، بیشترین سهم جمعیتی عشایر کشور را به خود اختصاص داده اند. استان های قزوین و قم نیز به ترتیب با 0.11 درصد و 0.03 درصد، کمترین جمعیت عشایری کشور را در خود جای داده اند. مقایسه جمعیت استان های کشور طی دوره های 1377 و 1387 نشان می دهد که استان های سمنان، سیستان و بلوچستان، کرمانشاه، همدان و یزد با افزایش سهم جمعیت عشایر نسبت به سایر استان ها برخوردار بوده اند و این در حالی است که استان های آذربایجان شرقی، اردبیل، اصفهان، ایلام، تهران، چهارمحال و بختیاری، خوزستان، زنجان، قم، کرمان، کهگیلویه و بویراحمد، گلستان، لرستان و مرکزی با کاهش سهم جمعیت در مقایسه با سال 1377 روبرو بوده اند. استان های آذربایجان غربی، بوشهر، فارس، قزوین، گیلان، مازندران و هرمزگان نیز تفاوت محسوسی نداشته اند. لازم به ذکر است که استان های خراسان جنوبی، خراسان رضوی و خراسان شمالی در سال 1387 در مقایسه با سال 1377 (که استان خراسان هنوز به سه استان تقسیم نشده بود) با افزایش سهم جمعیت عشایری روبرو بوده اند. روند تغييرات برخي شاخص هاي اجتماعي و جمعيتي عشايری طي سه دوره سرشماري عشايري مأخذ: نتایج سرشماري عشاير كوچنده (1387)

برخی آمار مقایسه ای عشایر استان سمنان: